Nekovri reikt eerste eretitel "Lid van Verdienste" uit aan Piet Blankendaal

Nekovri heeft recent dhr. P.L. (Piet) Blankendaal met ondersteuning van de voltallige Raad van Toezicht benoemd tot Lid van Verdienste van onze branche. Dhr. Blankendaal ontving de titel en een plakkaat in zijn geliefde Tuitjenhorn.

Nekovri heeft recent dhr. P.L. (Piet) Blankendaal met ondersteuning van de voltallige Raad van Toezicht benoemd tot Lid van Verdienste van onze branche. Dhr. Blankendaal ontving de titel en een plakkaat in zijn geliefde Tuitjenhorn.

Enkele fragmenten uit de toespraak van die dag:
Inmiddels 80 jaren jong en daarmee het oudste nog actieve lid van Nekovri! Overigens óók het lid dat het vaakst zijn nieuwjaarswens samen liet gaan met de mededeling dat hij zijn directeurschap per ommegaande om zou gaan zetten in een adviseurschap. Het blijkt erg moeilijk om voor zijn kindje de beste opvolger te vinden.

Vanuit Nekovri hebben we veel met hem mee gemaakt en hebben we veel van hem mogen leren.
Zo’n 25 jaar geleden was dhr. Blankendaal al actief in de RVV-commissie, de voorloper van de NVWA. Samen met José Hendriks en onder andere de heren Harthoorn, Grolleman, De Jong en Van der Put senior adviseerden zij wat de beste houding van- en voor Nekovri zou zijn. Toen was dat nog een commissie, nu noemen we dat een “expertteam”. Maar, voor de duidelijkheid: zij waren toen al de experts, de mensen uit de praktijk, de ondernemers met verstand van zaken!

Per brief wendde dhr. Blankendaal zich rechtstreeks naar de Minister met de stelling dat een importkeuring van producten die in Rotterdam aankwamen óók in Velsen kon plaats vinden, mits het transport in verzegelde containers via de binnenwateren geschiedde. De transportbewegingen in de regio Rotterdam met een container op een vrachtwagen waren aanzienlijk risicovoller dan transport per binnenschip. Waarom het één wel mocht en het andere niet was niet te verdedigen, vond hij. Bovendien, zo gaf dhr. Blankendaal aan, “had Koning Willem I niet voor niets al die kanalen laten graven!”
Een discussie die Nekovri nog dagelijks voert. Sommige dingen veranderen nooit! Zoals het gevoel voor humor.
Als enige importeur van de Malta aardappel mocht dhr. Blankendaal jaarlijks de eerste zak Malta’s persoonlijk overhandigen aan de Minister, ongeacht de politieke kleur. Toen op enig moment het Kabinet viel terwijl hij op die morgen nog een zak Malta’s in Velsen aan Minister Laurens Jan Brinkhorst had overhandigd, zei dhr. Blankendaal met een brede glimlach op het gelaat dat hij hem “de zak had gegeven”…
Vorig jaar nog, tijdens een combinatie van de energiecrisis én de opvangcrisis, kwam dhr. Blankendaal met de suggestie aparte vrouwen- en herentoiletten én raampjes te realiseren in onze vrieshuizen en ze om te dopen tot AZC’s.

Als ondernemer ging hij met vestigingen in Tuitjenhorn, Harlingen en IJmuiden/ Velsen voor het hoogste niveau. Met gepaste trots verzorgde dhr. Blankendaal rondleidingen vanuit een “pausmobiel”. Nekovri was altijd welkom om iets van het vak, van hem, of van de medewerkers te leren. De bedrijven voldeden aan alle eisen, mits hij die redelijk vond. Dhr. Blankendaal schroomde bepaald niet om juridisch tot het uiterste te gaan om het gelijk te halen. Vóórdat het woord “lobby” bestond, deed hij niet anders: Op het hoogste niveau contacten leggen en investeren in draagvlak, de overheid masserende om later concrete plannen in te dienen. Dhr. Blankendaal dwong respect af, hoewel – zo schatten we in - menig ambtenaar in Den Haag gebukt ging onder die werkwijze… Maar dat lag natuurlijk volledig aan hen zelf!

Of hij zelf toe was aan een wat rustiger bestaan, of dat op dat moment de tijd perfect was, op enig moment werden vestigingen in Harlingen en IJmuiden/ Velsen verkocht. Zijn toenmalige rechterhand en vertrouwelinge ging mee over naar de nieuwe eigenaar. Dat gaf hem wellicht het gevoel dat er goed op “zijn kindje” gepast zou worden.

Van de opbrengst schonk hij “zijn Tuitjenhorn” een dierentuin en een museum en - iets wat zeker niet onvermeld mag blijven - een substantieel bedrag aan de Vrije Universiteit van Amsterdam voor extra onderzoek naar de genezing van kanker.

Toen de bank tijdens de afhandeling van het faillissement van de IJslandse koper van de vestigingen in Harlingen en IJmuiden/ Velsen geen zuiver spel speelde was dhr. Blankendaal zwaar teleurgesteld. Hij had die bedrijven weer heel graag terug gekocht en de klanten weer met het niveau dat ze van hem gewend waren willen bedienen. Uiteindelijk besloot hij om in IJmuiden/ Velsen nieuwbouw te realiseren onder de naam Blankendaal Coldstores, zoals de vestiging in Tuitjenhorn inmiddels ook heette. Met een ontembare energie nam hij opnieuw meerdere-, uiteenlopende zakelijke beslissingen: Wat voor installatie gaat er in? Welk koelmiddel gaan ze gebruiken? Wat voor stellingen passen het best? Discussie met de Regionale Milieudienst ging hij niet uit de weg. Sterker nog, zijn uitleg van de wet bleek opnieuw de juiste uitleg ook al kostte het enige overtuigingskracht!

Bijzonder was het telefoontje naar Nekovri met de vraag of hij als herintreder terug kon komen. Natuurlijk waren wij weer heel blij met zijn terugkomst. De rest van de sector was dat ook. Op zoek nar anekdotes kwam steeds weer de door Blankendaal jaarlijks uitgegeven kalender terug. En de teleurstelling toen op enig moment naar eigen zeggen “de fantasie op was”….
Later kocht dhr. Blankendaal Ridderkerk uit een faillissement en zette hij óók die vestiging weer in de markt, maar nu als vrieshuis. Blankendaal Coldstores behoort daarmee zeker nog altijd tot de top 5 in Nederland.

Nekovri heeft altijd genoten van de gastvrijheid. In de “pausmobiel” voor een rondleiding in Velsen of de dierentuin, tijdens feestelijke momenten in het bedrijf en tijdens de goede gesprekken bij een lunch of diner. Dhr. Blankendaal zijn inbreng was altijd altijd duidelijk, to-the-point en passend bij gepassioneerd ondernemerschap. Het is daarom méér dan verdiend dat de heer Blankendaal benoemd is tot Lid van Verdienste van onze sector. Nekovri deelt deze trots dan ook graag met iedereen die het horen wil!